Christus daarentegen is aangetreden als hogepriester van al het goede dat ons is toebedacht: Hij is door een indrukwekkender en volmaakter tent – die niet door mensenhanden gemaakt is en niet behoort tot onze schepping – voor eens en altijd het hemelse heiligdom binnengegaan, en dan niet met bloed van bokken en jonge stieren maar met zijn eigen bloed. Zo heeft Hij een eeuwige verlossing verworven.
Hebreeën 9: 11-12 (NBV21)
Deze tekst uit de Hebreeënbrief wijst terug naar Leviticus 16 en de instelling van de Grote Verzoendag.
In deze preek werk ik dit verband tussen Jezus’ sterven en Grote verzoendag uit.
Door deze ene offergave heeft Hij hen die zich door Hem laten heiligen voorgoed tot volmaaktheid gebracht.
Hebreeën 10:14 (NBV21)
Met als ultieme les dat we het karakter van God leren kennen:
Ik zal hun wandaden vergeven en aan hun zonden zal Ik niet meer denken. Hebreeën 8:12
Jonathan Sachs schrijft in zijn commentaar op Leviticus heel mooi hoe rijk dit is. God wil ons ontdoen van al onze schuld, maar ook van de schaamte!
Veel luister en leesplezier!